شکرگزاری، نوری وسط روزهای عادی

روزنوشت – ۳۱ فروردین | شکرگزاری، نوری وسط روزهای عادی

گاهی این‌قدر درگیر دغدغه‌ها و کم‌وکاستی‌ها می‌شیم که یادمون می‌ره چقدر چیز برای شکر کردن داریم.
همیشه دنبال چیزهایی هستیم که نداریم، اما اگه فقط چند لحظه چشم‌هامون رو ببندیم و به داشته‌هامون فکر کنیم، می‌بینیم که خیلی چیزها هست که آرزوی خیلی‌های دیگه‌ست.

یه سقف بالای سرمون، یه لقمه نون، یه دل که هنوز امید داره، نفسی که بی‌درد بالا میاد…
همه‌ی اینا به ظاهر ساده‌ن، اما اگه ازمون گرفته بشن، می‌فهمیم چقدر بزرگ بودن.

شکرگزاری یعنی دیدن نیمه‌ی پر لیوان،
یعنی قدردانی از چیزهایی که شاید به چشم نیان،
یعنی تمرکز روی نور، حتی اگه گوشه‌هایی از زندگی تاریک باشه.

من یاد گرفتم شکرگزاری حالِ آدمو بهتر می‌کنه، نه فقط از روی ایمان، بلکه از روی تجربه.
وقتی بابت چیزی سپاسگزاری می‌کنی، همون چیز توی دلت پررنگ‌تر می‌شه.

امروز، بی‌بهونه، فقط شکر کنیم… برای هر چی که داریم، برای هر چی که هستیم، برای هر چی که هنوز قراره بیاد.