یادگیری، رفیق همیشههمراه زندگی
یادگیری یه واژهی سادهست، اما پشتش یه دنیا زندگی خوابیده. از همون لحظهای که به دنیا میایم، اولین کارمون یادگیریه. نفس کشیدن، گریه کردن، راه رفتن، حرف زدن… بعد کمکم مدرسه، دانشگاه، کار… اما واقعیت اینه که یادگیری فقط مال کتاب و کلاس نیست. یادگیری یعنی بتونی هر روز یه چیزی بیشتر از دیروز بفهمی. نه فقط از معلم، بلکه از زندگی، از آدمها، از تجربهها، حتی از شکستهات.
من یاد گرفتم که یادگیری یه اتفاق نیست، یه سبک زندگیه.
یاد گرفتم که نباید منتظر باشی یکی بیاد چیزی یادت بده. باید دنبال دونستن بری، دنبال تجربه، دنبال رشد. و این رشد فقط توی مهارت و شغل نیست، توی طرز فکر، نگرش، و حتی نگاهت به زندگی هم هست.
اوایل که کارم رو شروع کردم، فکر میکردم یادگیری یعنی یاد گرفتن ابزارهای طراحی سایت، روشهای جذب مشتری یا مهارتهای فروش. اما وقتی وارد مسیر شدم، فهمیدم مهمترین چیزها اون چیزایی نیست که تو آموزشگاه بهم گفتن. فهمیدم باید یاد بگیرم چطوری با آدمها ارتباط بگیرم. چطور صبور باشم. چطور تو سختیها خودم رو جمعوجور کنم. یاد بگیرم که هر اشتباه فرصتیه برای رشد.
زندگی مثل یه کلاس درسه که هیچوقت تعطیل نمیشه. هر روز یه درس جدید داره، حتی اگه ما متوجهش نشیم. بعضی وقتها از یه جملهی ساده یاد میگیری، بعضی وقتها از یه برخورد تلخ. بعضی وقتها از یه مشتری ناراضی بیشتر یاد میگیری تا از صد تا پروژه موفق.
یادگیری یعنی بدونی که هیچوقت کامل نیستی. یعنی جرئت کنی بگی «نمیدونم»، ولی بعدش بری دنبالش. یعنی بدونی که شکست خوردن یه قدم به سمت بهتر شدنه، نه یه نقطهی پایان.
یه نکتهی جالب اینه که یادگیری فقط برای حرفهای شدن نیست، برای انسان شدن هم هست.
یاد گرفتم که گاهی باید حرف نزنی و فقط گوش بدی.
یاد گرفتم که احترام گذاشتن، حتی به کسی که باهام بد برخورد کرده، یه نشونهی بلوغه.
یاد گرفتم که آرامش از درون میاد، نه از بیرون.
یادگیری یعنی رشد درونی. یعنی هربار که یه اتفاق جدید میافته، از خودت بپرسی:
«چی از این اتفاق میتونم یاد بگیرم؟»
اگه این سؤال رو دائم از خودت بپرسی، کمکم ذهنت طوری تربیت میشه که همیشه دنبال معنا باشه، نه فقط ظاهر. اینجاست که دیگه هیچچیز تو زندگی برات بیارزش نمیمونه. حتی یه روز سخت، حتی یه اشتباه بزرگ.
من تو این مسیر بارها زمین خوردم. بارها اشتباه کردم. ولی هربار سعی کردم یاد بگیرم. از خودم، از دیگران، از شرایط. هنوز هم هر روز دارم یاد میگیرم. از مشتریهام، از تیمم، از بازار، از خود زندگی. این یادگیریها هستن که باعث میشن هنوز مشتاق باشم، هنوز امیدوار بمونم، هنوز بخوام ادامه بدم.
گاهی فکر میکنم اگه یه چیز تو این دنیا واقعا ارزش داره، همینه: اینکه تا آخر عمرت یه یادگیرندهی واقعی باشی. نه برای مدرک، نه برای پز دادن، بلکه برای خودت. برای اینکه روز به روز آدم بهتری بشی.
تو هم اگه الان یه هدفی تو ذهنت داری، یه راهی تو پیشته، یا حتی هنوز سردرگمی، فقط یه چیز یادت باشه:
یادگیری رو متوقف نکن.
حتی اگه سرعتت کم باشه، حتی اگه دیر به نتیجه برسی، مهم اینه که در حرکت باشی.
و مهمتر از اون، اینه که از هر قدمت یه چیزی یاد بگیری.
یادگیری، رفیقیه که هیچوقت تنهام نذاشته. تو هم میتونی باهاش دوست باشی.